| تحلیل دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دولت سیزدهم: مؤلفه‌ها، چالش‌ها و راهکارهای ارتقا |
| کد مقاله : 1506-ICR-FULL |
| نویسندگان |
|
سینا مجاور1، امیرمحمد زرقانی *2، جهاندار امیری3 1دانشجوی کارشناسی دانشکده ارتباطات و رسانه دانشگاه صداوسیما 2دانشجوی کارشناسی روزنامه نگاری دانشگاه صداوسیما 3دانشیار دانشگاه صداوسیما |
| چکیده مقاله |
| در شرایط تحول‌یافته نظام بین‌الملل، دیپلماسی فرهنگی به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های راهبردی قدرت نرم، نقشی برجسته در سیاست خارجی ایفا می‌کند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل مؤلفه‌ها، ظرفیت‌ها، چالش‌ها و راهکارهای ارتقای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دولت سیزدهم انجام شده است. سؤال اصلی پژوهش آن است که دیپلماسی فرهنگی این دوره چه ویژگی‌ها و چالش‌هایی دارد و چگونه می‌توان اثربخشی آن را افزایش داد. فرضیه پژوهش بر این مبنا استوار است که نهادینه‌سازی، مشارکت مردمی، بهره‌گیری از ظرفیت‌های علمی و هنری، و عدالت‌محوری می‌توانند به تقویت نقش دیپلماسی فرهنگی در عرصه بین‌المللی بینجامند. روش تحقیق کیفی و مبتنی بر تحلیل مضمون داده‌های گردآوری‌شده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با صاحب‌نظران است. یافته‌ها نشان می‌دهند که دیپلماسی فرهنگی دولت سیزدهم دارای مؤلفه‌هایی چون تأکید بر سیاست متوازن و منطقه‌گرا، حمایت از فعالان فرهنگی، بهره‌برداری از دیپلماسی علمی، و تلاش برای نهادینه‌سازی در قالب اسناد بالادستی است. در تحلیل سوات، نقاط قوت مانند مشروعیت گفتمانی و ظرفیت انسانی، در کنار ضعف‌هایی همچون ناهماهنگی نهادی و محدودیت‌های بودجه‌ای شناسایی شدند. در نهایت، پژوهش الگویی مفهومی ارائه می‌دهد که ضمن توجه به زمینه‌های بومی و منطقه‌ای، قابلیت راهبردسازی برای توسعه دیپلماسی فرهنگی ایران را دارد. |
| کلیدواژه ها |
| دیپلماسی فرهنگی، دولت سیزدهم، قدرت نرم |
| وضعیت: پذیرفته شده |