گفتمان مقاومت و توسعه؛ خوانش الگوی حکمرانی سید ابراهیم رئیسی در ایران پساجنگ
کد مقاله : 1366-ICR-FULL
نویسندگان
امیر محمد گشانی *1، حمیدرضا عبدلی قهی2
1سرباز نظام وظیفه عمومی فراجا
2رئیس واحد تحقیقات سازمان وظیفه عمومی فراجا
چکیده مقاله
این مقاله به بررسی گفتمان مقاومت و توسعه در الگوی حکمرانی سید ابراهیم رئیسی در ایران دوران پساجنگ می‌پردازد. با استفاده از روش تحلیل گفتمان و بررسی اسنادی، مطالعه حاضر نشان می‌دهد که دولت رئیسی توانسته است با تلفیق سه عنصر کلیدی «مقاومت»، «عدالت» و «توسعه»، الگویی منحصر به فرد از حکمرانی را در شرایط تحریم‌های شدید بین‌المللی ارائه دهد. یافته‌ها حاکی از آن است که این الگو در حوزه‌های مقاومتی با دستاوردهای قابل توجهی همراه بوده است، از جمله تقویت ۶۰ درصدی توان دفاعی، افزایش ۴۲ درصدی مبادلات غیردلاری و خودکفایی در فناوری‌های راهبردی. با این حال، در حوزه توسعه با چالش‌های جدی از جمله تورم ۴۸ درصدی، کاهش ارزش پول ملی و محدودیت‌های فضای کسب‌وکار مواجه بوده است. مقاله استدلال می‌کند که این دوگانگی عملکرد ناشی از تنش ذاتی بین الزامات مقاومت و پیش‌نیازهای توسعه است. در بخش پایانی، نویسنده با ارائه راهکارهای عملیاتی، پیشنهاد می‌کند که تلفیق هوشمندانه این دو گفتمان در چارچوبی پویا و انعطاف‌پذیر می‌تواند به خروج از این وضعیت دوگانه کمک کند. این مطالعه از یک سو دستاوردهای غیرقابل انکار الگوی مقاومتی را برمی‌شمارد و از سوی دیگر با نگاهی انتقادی، هزینه‌های توسعه‌ای این الگو را تحلیل می‌کند. نتیجه‌گیری مقاله حاکی از آن است که آینده این الگوی حکمرانی به توانایی در ایجاد تعادل پویا بین مقاومت و توسعه بستگی خواهد داشت.
کلیدواژه ها
گفتمان مقاومت، توسعه درون‌زا، حکمرانی عدالت‌محور، اقتصاد مقاومتی، دیپلماسی هوشمند، تاب‌آوری ملی، معمای توسعه-امنیت
وضعیت: پذیرفته شده